Herman Geluyckens, olieverf op paneel

Main image
De schilder Herman Geluyckens (° Lier, 1949) is moeilijk tot exposeren te bewegen. En nu hij de 70 nadert, wordt het er niet beter op.

Schilderen is voor hem altijd essentieel geweest, maar het ‘gedoe’ errond heeft hij altijd verfoeid. Zijn credo is ‘ik doe niet mee’. Niet deelnemen is belangrijker dan winnen. Maar het werk is er wel. Juwelen van schilderijen. Olieverf op paneel. Zijn vakmanschap is fantastisch. Heel af en toe moet dat toch getoond worden?

Voor een mens met een levenslot als dat van Herman Geluyckens is artistiek talent van levensreddend belang. Het verworven meesterschap stelt hem in staat aan twee voor hem essentiële behoeften te voldoen: schoonheid scheppen en ongeremd spotten. Twee vliegen in één klap, twee levensbehoeften tegelijk vervuld. Naast het nodige stichtends en voorbeeldigs omvat zijn werk dan ook almaar meer prachtwerk met een stevig kus-mijn-kloten-gehalte. En niet zelden komen die twee elkaar tegen in één schilderij.

Het goede nieuws is dat hij, na jaren, eindelijk kon worden overgehaald om nog eens te exposeren. Tussen 22 september en 14 oktober is in Huis Hellemans het beste van de jongste jaren te bekijken, aangevuld met een bloemlezing uit zijn klassiekers.

Bij deze gelegenheid wordt overigens ook het unieke paneel ‘Schetenhof’ gepresenteerd, onder intimi al druk besproken, maar vooralsnog door niemand in zijn definitieve vorm gezien.

Herman Geluyckens beschouwt deze tentoonstelling als zijn Farewell Show.

Nog één keer en dan nooit meer. Zeg achteraf niet dat u het niet geweten heeft.

Having been some days in preparation, a splendid time is guaranteed for all.

Guy Mortier
Exhibition
Visits